Korte impressie van een voice dialogue gesprek.
Hallo, jij bent dus de beschermer van Marlies?
Ja, ik zorg er voor dat ze geen gekke dingen doet en dat ze voor zichzelf opkomt. Niet dat softe gedoe. Daar houd ik niet van. Voor dat je het weet lopen ze over je heen. Ik zorg er voor dat zij aardig gevonden wordt en dat ze zich aanpast aan de anderen en geen fouten maakt.
Is het erg als zij fouten maakt?
Natuurlijk! Als zij fouten maakt vinden mensen haar niet aardig en bovendien wordt het een chaos in haar leven. Ja, ik moet haar goed in de gaten houden.
Ben jij al lang in het leven van Marlies?
Ik ben al sinds haar jeugd bij Marlies. Sinds ze zo werd gepest op school ben ik bij haar en heb ik haar beschermd. Ze moet zich niet als een doetje gedragen. Mensen lopen dan over haar heen en dat wil ik niet.
Wat bedoel je precies met dat ze zich als een doetje gedraagt?
Nou, ze weet zich niet te verweren of durft gewoon niks terug te zeggen. En dan begint ze vaak nog te huilen ook. Dat schiet natuurlijk niet op. Ze moet gewoon wat flinker zijn. Ik heb haar geleerd dat ze meer voor zichzelf moet opkomen, zodat anderen haar meer waarderen. De maatschappij is nu eenmaal keihard. Je moest eens weten hoeveel pijn en verdriet ze heeft gehad. Dat zal niet meer gebeuren zolang ik er ben.
Jij hebt haar dus beschermd tegen de pijn en het verdriet toen ze het zo nodig had?
Ja, ik bescherm haar want ik wil niet dat ze verdriet heeft. Maar (zucht) soms wordt ik daar wel moe van….en verdrietig…
Het lijkt me dat een andere kant van Marlies zich laat zien. Mag ik weten wie jij bent?
…(lange stilte) ….…..Ik ben nog klein, eigenlijk een kind en ben heel vaak gepest…. Dat is niet fijn.
Je bent welkom hoor. Mag ik even met je praten?
……………………Ik weet niet of het mag..…Marlies vindt dat ik me niet zo moet aanstellen…
Heb je je daarom een beetje verstopt?
Ja, ik weet niet of ik er wel mag zijn. Ik voel me zo kwetsbaar en alleen. Marlies is nu heel sterk zegt ze en ze heeft mijn zachtheid niet meer nodig. Toen ik er was is ze heel veel geplaagd.
Waarom werd jij dan geplaagd?
Ze vinden me een dromer, een beetje in mezelf. Ik zit in mijn eigen wereld met mijn eigen verhalen. Ik heb ook gewoon meer tijd nodig om me aan de mensentaal aan te passen. En andere kinderen vonden dat maar vreemd. Ze zeiden nare dingen tegen me en ik mocht niet mee spelen. Ook haar moeder vond dat het maar uit moest zijn met die flauwekul.
Dat heeft je veel verdriet gedaan.
Ja………., ik ging me nog verder verstoppen en werd heel stil en verdrietig… Ik mag er niet bij horen. Ook Marlies wil me niet meer zo vaak zien en ze luistert bijna niet meer naar me.
Wat zou je Marlies willen vertellen?
(zucht) ……………………………………….Dat ik, haar zoveel moois te bieden heb, als ze me tenminste wil zien……Ik zou haar kunnen helpen om de dingen niet zo series te nemen en wat meer te spelen en haar fantasie te gebruiken en te genieten van planten, bloemen, mensen en meer op haar gevoel af te gaan en haar creativiteit te gebruiken. Ik wordt al blij als ze dit allemaal zou gaan doen en ik meer ruimte zou krijgen. Ze zou vast gelukkiger worden….
